Dyslexie: mankement of symptoom van kwaliteiten?
Hoe komt het toch dat zeer creatieve mensen zo vaak dyslectisch zijn? Als dyslexie een neurocognitieve stoornis is, dan zullen die creatieve uitingen wel een compensatie zijn voor de handicap waarmee je als dyslect bent opgezadeld … Maar is dat zo?
Ronald Davis, een uitgesproken dys- lectische en begaafde Amerikaan, ontdekte dat de manier waarop hij denkt – veel meer in beelden dan in woorden – alles te maken heeft met dyslexie. Wanneer dit zogehe- ten beelddenken inderdaad de voe- dingsbodem is van dyslexie, dan is het logisch dat zo veel creatieve mensen dyslectisch zijn. Want beelden vormen een rijke bron voor creativiteit. Beelddenken betreft bovendien niet alleen visueel den- ken. Je zou het misschien beter ervaringsdenken kunnen noemen, want een beelddenker denkt in alle zintuiglijke ervaringen: zien, voelen, ruiken, enzovoort – als een vorm van realiteit dus. Dit in tegen- stelling tot hoe de meeste men- sen in onze cultuur denken: meer abstract, in woorden en begrippen. Ieder mens beschikt over beide denkwijzen, maar bij beelddenkers overheerst het denken in ervarin- gen, en bij woorddenkers over- heerst het denken in woorden.
Door Nicolette Koopman en Robin Temple.
Lees hier het complete artikel >>.